Laos!

Sabaidee allemaal,

Daar ben ik weer met een gloednieuw verslag vanuit Laos! Na krekels en meelwormen geproefd te hebben (zout en krokant. Het viel opzich wel mee totdat er een pootje in m'n keel bleef steken haha) ligt Thailand nu echt achter ons. Een van de zeven landen die we bezoeken kunnen we nu al afvinken. Wat gaat de tijd hier ongelofelijk snel! Na moeiteloos de grens van Laos gepasseerd te zijn, zijn we via de Mekong rivier naar Pak Beng gereisd. Een boottocht van maar liefst zes uur! Na flink wat minuten muziek luisteren, boeken lezen en kletsen vonden we het, na de lunch, tijd voor spelletjes. Handklapspelletjes en watermeloenpitjes schieten waren favoriet! Eenmaal aangekomen in Pak Beng hebben we ons opgefrist en zijn we een hapje gaan eten en hebben we de ATM leeg getrokken. 1 miljoen kip (eenheid wat in Laos gebruikt wordt, grappig he, kippetje kippetje) wat voel ik me rijk! Meerdere malen viel de stroom weg en hebben we s ochtends vroeg onze reis vervolgd naar de homestay wat ook weer 6 uur met de boot in beslag nam. Hier hebben we een rondleiding door het dorp gehad. In totaal wonen er 48 families wat ongeveer neer komt op 250 mensen. De bevolking was erg vriendelijk! Na het avondeten bij de locals werd er een ceremonie uitgevoerd ter ere van ons. Mensen uit het hele dorp kwamen naar het hutje toe waar wij sliepen om ons te zegenen voor een goede reis. Zittend op de grond, in een kring en allemaal het altaar vasthoudend, werd er gebeden voor ons. Het altaar was versierd met bloemen en stokjes waar allemaal witte touwtjes aan zaten. We kregen na de gebeden van iedere local een wit touwtje (wat eerst aan het altaar zat) aan beide armen. De touwtjes moesten we 7 dagen dragen, dan brengen ze geluk. Na de zegening kregen we een lokaal gestookte wodka die we in een keer achterover moesten tikken. Daarna kreeg iedereen een bordje met daarop verschillende etenswaren. Hier moesten we één van kiezen en opeten. Door de zegening zou het slechte uit je worden gehaald en door een etenswaren op te eten zou je het goede binnen krijgen. Daarna mochten we de overgebleven etenswaren aan de locals geven die ons gezegend hadden. Na deze serieuze ceremonie was het tijd voor feest! De kinderen van het dorp voerde vijf lokale dansen uit. Het was zo onwijs schattig om te zien! Na deze dansen van de kinderen werden wij allemaal door een kindje aan de hand genomen zodat ze ons een dans uit Laos konden leren. Daarna klonk er ineens westerse top 40 muziek uit de speaker en was het onze beurt om de kinderen uit Laos te leren hoe wij dansen. Wat een lol hebben we gehad. Het is zo leuk om te zien dat je met de kinderen kunt communiceren zonder dat je de taal spreekt. Vervolgens was het bedtijd voor de kids, en eigenlijk ook voor ons want de wekker zou om 0600 uur gaan. Samen met iemand van de groep besloten mies en ik om nog even naar het strand te gaan om sterren te kijken. Het was immers pas 2130 uur. In het pikke donker hebben we sterren gekeken, wat waren het er veel! Ik heb zelfs een vallende ster gezien en uiteraard een wens gedaan. De volgende ochtend zijn we vroeg vertrokken richting Luang Prabang. Tussen de boottocht van twee uur zijn we gestopt bij twee grotten. De ene grot was redelijk dicht bij de vlonder voor het aanmeren. Voor de tweede grot moesten we maar liefst 217 treden (jaja onze beenspieren zijn weer flink op de proef gesteld!) omhoog. Beide grotten stonden vol met 1000 buddahs. Onze tourguide vertelde ons dat als de bevolking van Laos over de Mekhong rivier vaart, ze altijd stoppen om te bidden voor een goede reis. Eenmaal aangekomen in Luang Prabang hebben we incheckt bij een hostel en zijn we naar een waterval gegaan. De tourguide gaf aan dat dit een ritje van 20 min met de tuktuk zou zijn wat uiteindelijk 40 min bleek te zijn. Voor de heen en terugreis waren we 50.000 kip per persoon kwijt. Omgerekend is dat ongeveer € 4,50! Wat een giller voor 80 min gereden te worden! Zouden ze in Nederland een voorbeeld aan kunnen nemen. De waterval was onwijs mooi, heel helder blauw water maar wel ijskoud. Gelukkig konden we wel staan in de waterval, maar vonden de krabbetjes het leuk om in onze voeten te prikken. Verder zijn we in Luang Prabang naar het nationaal museum geweest (tenminste, zo stond het op de voorgevel. Toen we eenmaal binnen waren bleek het een museum over het koningshuis). Ook hebben we nog een excursie gedaan met olifanten. Dit was zoveel leuker dan de olifantenin Chiang Mai. Hier werden de olifanten gelukkig niet geslagen met een stok met een haak. Toen we eenmaal op onze dombo zaten had meneer honger en rukte zo een boom om, om op te peuzelen. Omdat de boom te groot was ging hij er even met een poot op staan, slurf eromheen, en hoppa daar brak de boom in tweeën zodat hij hem wel kon opeten. Wat een geweldige ervaring terwijl wij op zijn rug zaten! Daarna mochten we zelfs op z'n nek zitten in plaats van op het stoeltje op z'n rug. Tot slot hebben we onze dombo nog mogen wassen in de rivier. Wat een lol hebben we hier gehad. Van links naar rechts van voor naar achteren, hij had het helemaal naar z'n zin, en wij ook! Na Luang Prabang zijn we door gereisd naar Vang Vieng. Stel je voor: een rit van 5 uur over de bergen vol haarspeldbochten, slechte chauffeurs en mensen die wagenziek zijn. Juist, geen pretje! Vang vieng staat bekend om het tuben. Gewoon heerlijk relaxt met een rubberen band met de stroming van de rivier meedobberen en tussendoor stoppen voor een aantal barretjes. Zo gezegd, zo gedaan. In totaal zouden er op het parcours 3 barretjes zijn. Na nog geen 5 minuten in het water te hebben gelegen kwamen we al bij het eerste barretje. Omdat we nog met een drankje op de rivier zaten besloten we om bij het tweede barretje uit te stappen. We werden verwelkomt met een gratis shotje lao lao (zelf gestookte wodka, zelfs wc reiniger zou nog beter smaken!) tevens kregen we bij ieder drankje een armbandje. Je raadt het al, het is de kunst om zoveel mogelijk bandjes te verzamelen! In het tweede barretje hebben we onze beerpong skills op de proef gesteld. Na menige biertjes, 10x hetzelfde gesprek voeren van waar je vandaan komt, waar je gereisd hebt, waar je nog naar toe gaat en hoe lang je in totaal reist, zijn we verder gedobberd naar het 3e barretje. Aangezien we onze rubberen banden voor 1800 uur moesten terug brengen (anders zouden we een deel van de borg niet terug krijgen) zijn we na een aantal biertjes verder gaan dobberen (geen idee hebbende dat het eindpunt nog 2 uur verder dobberen was! Hoezo die 3 barretjes zijn niet eerlijk verdeeld over het parcours!?!) voordat we het wisten was het donker en zaten we nog steeds op de rivier. Met een groep van ongeveer 8 personen besloten we om het water uit te gaan en een tuktuk te scoren terug naar de stad. Hmm, daar stonden we dan, aan de kade. Na ongeveer 2km gelopen te hebben op blote voeten (tsja m'n flipflops waren gesneuveld bij de laatste bar, m'n topje vergeten bij de tweede bar en m'n zonnebril ergens op de bodem van de rivier) kwamen we eindelijk bij een tuktuk die ons terug bracht. Het tuben vonden we zo leuk dat we besloten hadden om nog een keer te gaan (En meteen bij de laatste bar een tuktuk te scoren ipv verdwaalt te raken). Na een heerlijk hapje eten hadden we de intentie om nog een drankje te gaan doen. Helaas was het in geen enkele bar bruisend gezellig. Vang Vieng is echt ingesteld op toeristen. Dat is wel te merken aan de vele restaurantjes met relaxbedden waar ze alleen maar afleveringen van Friends afspelen. Omdat er geen gezellige bar te vinden was hebben we ons lekker geamuseerd met Friends!

De laatste dag in vang vieng zijn we fietsend naar de Blue Lagoon gegaan. Een weg van 7km onverharde weg (jaja zelfs op reis zijn we actief) De Blue Lagoon is een barretje met daarbij een grot en natuur water. Na de grot een beetje te hebben verkend, zijn we het koude water ingedoken. Het water was helder, maar minder helder dan bij de waterval van Luang Prabang. Na Vang Vieng zijn we doorgereisd naar de hoofdstad van Laos, Vientienne. Wat een hobbelige weg. Soms werden we wel 10 cm uit onze gelanceerd. Omdat we het hotel wat Stray (de organisatie waarmee we door Laos reizen) aanbood te duur vonden (160.000 kippies) besloten we om een guesthouse op te zoeken. Dit was al iets goedkoper maar nog niet echt binnen ons budget dus was de keuze voor een dorm (een kamer met meerdere bedden die je met vreemde mensen deelt) gauw gemaakt voor 40.000 kippies. Het waren dorms van 3 bedden. Aangezien we met z'n 2e zijn schatte we de kans groot in dat we met z'n 2e in de dorm zouden zijn. Helaas werd onze luchtbel gauw lek geprikt toen we een vieze naakte (met alleen een handdoek om z'n middel) oude Duitser achter een laptop op bed zagen zitten. Gelijk knoopte hij een gesprek aan met de standaardvragen. Het enige wat we konden denken was gauw wegwezen hier. Na één nachtje in Vientiane hebben we 2 nachten in Kong Lor gespendeerd. Hier zijn we naar een grot gegaan die onderwater stond. Niet echt mijn ding! Over wederom een hobbelige weg, en een lekke band (de dag ervoor hadden we ook al pech met de bus) vervolgde we onze reis naar de homestay. Om in het dorpje Xe Champhone aan te komen moesten we door de rivier rijden waar het water ongeveer tot aan de knieën stond. Helaas (of nou ja helaas eigenlijk was het wel grappig) had de chauffeur het verkeerd ingeschat dus bleven we met de bus midden in de rivier steken. GO OUT OF THE BUS... PUSH riep de chauffeur dus met acht man stormde we de bus uit om de bus uit de rivier te duwen! Haha jut en jul gaan backpacken en komen vast te zitten in de rivier... Ja hoor hahah. Na veel duwen, trekken en hulp van locals hebben we de bus op het droge gekregen. Helaas was er water in de motor gekomen dus moesten we lopen naar het dorp. Gelukkig konden we onze backpacks droppen op een tractor en hoefde we daar niet mee te sjouwen. Tijdens de wandeltocht naar de homestay zijn we door de Monkey Forest gelopen en de wilde apen bananen gevoerd. Eenmaal aangekomen bij de homestay werden we al meteen uitgenodigd voor een feestje. Momenteel viert heel Laos nieuwjaar. Dat houdt in een midweek feest, bier en watergevechten! Bij de homestay was het niet anders. Dus hoppa, daar gingen we hoor, helemaal doorweekt en aangeschoten. Na de homestay zijn we naar Pakse gegaan. Hier hebben we met de groep gebowld. En je raadt het nooit... onder het genot van een heerlijk koud Heineken biertje! Na 1 nachtje weer doorgereisd (ja we leggen wat kilometers af!) naar Don Det. Ook wel bekend als de 4000 Islands. De naam zegt het al, er zijn hier onwijs veel kleine eilandjes. Don Det is een beetje vergelijkbaar met Pai in Thailand. Strand, chillen en biertjes drinken. Overmogen gaan we een excursie doen waarbij we de hele dag gaan kayakken. En volgens de planning zullen we ongeveer zondag in de bus zitten.... CAMBODJA, HERE WE COME!

Keep you posted!